Koń Lipicański – charakterystyka odmiany

Od stadniny Lipizzy – stąd prawdopodobnie wzięło się specyficznie brzmiące określenie koń lipicański. O nim przeczytasz szczegółowo w naszym wirtualnym informatorze, do którego serdecznie odsyłamy poniżej.
Od szesnastego stulecia
Powstanie rasy jaką jest koń lipicański wiąże się z końcówką szesnastego wieku. To za sprawą księcia Karola II odmiana ta została uwzględniona w siedlisku koni znajdującym się w obecnej Słowacji, a niegdyś – Lipizzy. Ze względu na to, że to właśnie tam rasa się najsilniej rozwinęła, nazwano od określenia miejscowości cały gatunek. Lipicański koń to koń hiszpański, jaki nawiązuje do rodzajów neapolitańskich, fryderyksborskim i kladrubskim. Obecnie występujące rodziny tychże zwierząt to natomiast potomkowie Neapolitano, Siglavy, Favory, Pluto, Maestoso czy też Conversano. Rasa wykazuje także silny związek z dwiema innymi rodzinami koni – zwłaszcza typowych dla rejonów węgierskich – to jest Incitato oraz Tulipan.
Nie w Polsce
W naszym kraju charakteryzowane gatunki koni raczej nie są powszechne i spotykane. Zazwyczaj wiążą się one z krajami słonecznymi, w tym z Włochami, gdzie jest ich chyba na ten moment najwięcej. Przeważająca liczba hodowli realizowana jest na obszarze niegdyś występującej monarchii austro-węgierskiej. Co więcej, nie zapominajmy także o naszej polskiej stadninie, jaką jest siedlisko Piber umieszczone na obszarze Styrii.
Czym się odznaczają?
Konie lipicańskie posiadają prosty profil, niekiedy zbliżone są swą posturą do odmian orientalnych. Ich szyja jest potężna, co stanowi ich znak szczególny. Mają bardzo krótkie łopatki, zaś grzbiet tych zwierzaków jest długi i niestety nie jest wytrzymały konstrukcyjnie. Gatunek ten ma za to silne kończyny oraz głęboką kłodę. Wielu badaczy uznaje, że w koniu lipicańskim dostrzegalne są cechy wyglądu klasycznego konia iberyjskiego.