Wśród szeregu ras koni możliwych do powiązania z polską historią jazdy konno, szczególnie wartym wyróżnienia gatunkiem są konie huculskie.
Specyfika budowy
Konstrukcyjnie to krępe korpusem zwierzęta, których ciało jest nierzadko sporo przebudowane, zdeformowane jak to się wydaje na pierwszy rzut oka. Co więcej, odznaczają się one bardzo suchą szyją, ale za to pokaźnie długą. Mają silne łopatki, ale projektowanie wnętrz sklepów nie są one jakieś wyjątkowo wydłużone. Jeżeli chodzi zaś o głowę, to także okazuje się ona sucha oraz podłużna. Występowanie konia huculskiego połączone jest między innymi z terenami leśnymi i górskimi, na których te okazy występują zdecydowanie najczęściej. Mają silne kopyta, wiec bezproblemowo mogą przemieszczać się takimi gruntami. Jeszcze co istotne wyróżnienia, mają one gęstą baterie trójmiasto sierść. Ich wysokość szacuje się na granice między 135 a 140 centymetrów.
Jak się prezentują konie huculskie?
Maść konika polskiego uznawana jest za myszatą oraz karą. Niekiedy można jednak dostrzec w stadninach srokate odmiany oraz okazy kasztanowate. Ich cechą charakterystyczną jest także specyficzna pręga znajdującą się na grzbiecie. Co więcej, należy wspomnieć również o pręgowaniu kończyn.
Dla wszystkich fanów
Konie huculskie występują na terenie Ukrainy, Słowacji, Rumunii, ale także bardzo często są wiązane z grupą ras polskich. W szczególności pojawiają się w stadninie w Gładyszowie. Warto wspomnieć, iż rok rocznie jest tam organizowana impreza, która przeprowadzana jest pod hasłem ścieżka huculska. Właśnie wtedy sprawdzane są hucuły, a odbywa się to przez pokonywanie tras z przeszkodami.